Znaczenie ściany czołowej i tylnej dla konstrukcji i funkcjonalności autobusu

Autobusy stanowią część miejskiego krajobrazu, a ich wygląd odzwierciedla wizerunek marki producenta wywołując pozytywne pierwsze wrażenie na pasażerach. Atrakcyjny, zewnętrzny design autobusu zapewniają przede wszystkim jego przednia i tylna ściana. To one łączą wszystkie elementy stylistyczne takie jak reflektory, wloty powietrza czy wyświetlacze informacyjne. Podczas projektowania pojazdu zespół stylistów oraz konstruktorów dokłada wszelkich starań, aby wszystkie komponenty karoserii tworzyły spójną, estetyczną całość. Czy jednak wyłącznie stylistyka jest najważniejsza?

Wygląd przedniej i tylnej zabudowy w znacznym stopniu przekłada się na estetykę całego pojazdu, natomiast jest ona również odpowiedzialna za ochronę systemów pokładowych przed drobnymi zanieczyszczeniami oraz warunkami atmosferycznymi. Odpowiada ona również za aerodyamikę co bezpośrednio przeklada się na efektywność paliwową, wyciszenie wnętrza i komfort podróży. Materiałami najczęściej używanymi przy tego typu komponentach są tworzywa sztuczne i kompozyty poliestrowo-szklane. Plastikowe elementy poszycia są głównie wybierane ze względu na dużą dokładność i powtarzalność w odzwierciedlaniu kształtów oraz szybki proces produkcji detali. Natomiast części z kompozytów są bardzo doceniane ze względu na ich dobry stosunek kosztu części do wielkości produkcji oraz ogólną wysoką wytrzymałość mechaniczną gotowych detali dzięki czemu to ten właśnie materiał idealnie wpasowuje się w wymagania stawiane komponentom poszycia zewnętrznego pojazdów transportu publicznego.

Dzięki wiedzy i doświadczeniu w realizacji tego typu projektów zespół NG Engineering chce przyczynić się do rozwoju transportu publicznego. Poprzez zaawansowane modele 3D produktu projektanci w szybki i efektywny sposób mogą zidentyfikować potencjalne problemy i wprowadzić poprawki jeszcze przed fazą produkcji, co może skrócić czas potrzebny na wprowadzenie pojazdu na rynek. Wyspecjalizowana kadra aktywnie wykorzystuje techniki zrównoważonego rozwoju, dążąc do minimalizacji emisji gazów przez środki komunikacji zbiorowej, koncentrując się na opracowaniu innowacyjnych rozwiązań o niskim wpływie na środowisko naturalne.